Steve is één brok energie als hij over zijn werk vertelt. “Ik heb het mooiste beroep van de hele RET”, laat hij meer dan eens vallen. Zijn functie? Dienstleider veiligheidstoezicht op de CVL.
De ogen van de RET
Achter een grote tafel met apparatuur bedien ik zes schermen, vier toetsenborden, twee microfoons, een voetpedaal en nog eens drie enorme schermen met wisselende camerabeelden. We openen ‘s ochtends de metrostations en sluiten deze aan het einde van de dag. Staan er liften of roltrappen stil? Dan maken we daar een melding van. En we hebben mondeling contact met reizigers via SOS-palen en lift-intercoms. Vanuit cameratoezicht zijn wij aansturend en ondersteunend in onze samenwerking met COV’ers. Waar nodig, vragen we servicemedewerkers of COV’ers om op de situatie af te gaan. Het is fijn als reizigers na onwel worden of een liftinsluiting een RET’er zien. Het kalmeert ze.
Eerst buschauffeur
Ik ben ook BOA en volgde de opleiding daarvoor. Eerst was ik buschauffeur, maar toen ik deze vacature zag, heb ik direct gesolliciteerd. Uiteindelijk bleek het nog leuker te zijn dan ik vooraf dacht! Het is zoveel meer dan alleen camerabeelden bekijken. Als CVL'er zijn wij echt de ‘spin in het web’. Vooral bij een calamiteit zie je dat goed. Wij kijken mee met de camerabeelden en leggen contact met de meldkamer van de politie, met COV’ers ter plaatse, met de Officier van Dienst en met dienst- en verkeersleiders. Omdat we het overzicht hebben, zijn wij leidend. Al is niet iedereen het daar altijd mee eens, haha.
Wat reuring
Ik heb een goede werkdag gehad als ik bij een calamiteit of evenement juist gehandeld heb. Als de communicatie met collega’s lekker liep, als ik er een goed gevoel aan overhoud. Ik vraag collega’s na afloop vaak om terugkoppeling. Hoe hebben zij het ervaren? Hoe gaat het met ze?” Want er komen soms heftige situaties voorbij. Iemand die voor de metro stapt, brand, een vechtpartij of een achtervolging van een steek- of vuurwapengevaarlijk persoon… In deze functie moet je stevig in je schoenen staan, het niet aan je laten vreten. Sommige beelden wil je niet terugzien.
Kijk nergens van op
Al pratend ziet hij op een scherm een hoopje kleding liggen. Het blijkt een slaper te zijn in metrostation Stadhuis. Hij roept een combi met COV’ers op, die de man even later wakker maken. De collega’s van cameratoezicht kijken nergens meer van op. Joh, we zien van alles. Studenten die hun huisraad met de metro verhuizen.. Maar er zijn ook serieuzere zaken. Wij luisteren mee met alle noodoproepen. Is er een penibele situatie? Dan ondersteunen wij. Bijvoorbeeld bij een conflict met een grote groep. Ik kijk mee en kan al contact leggen met de meldkamer van de politie. De focus ligt altijd op veiligheid! Zowel voor onze reizigers als voor collega’s.
Lijkt deze baan je ook leuk? Of ben je benieuwd naar andere mogelijkheden bij de RET? Bekijk hier al onze vacatures.